jessss! Þetta hafðist, og ég er enn á lífi!
Ég kláraði ritgerðina mína klukkan korter í eitt í gærdag (átti að skila rúmlega eitt).

Ég held að ég hljóti hvorki verðlaunin "mamma ársins" þetta árið né nóbelsverðlaun fyrir frumlegar kökuskreytingar!
Ég lenti í þeirri bitru reynslu í gærmorgun að horfa á vonbrigðaglampann í augum sonar míns, þegar hann sagði með titrandi röddu ..."já en mamma, ég var búin að segja þeim að það yrði bílakaka"!
Mamman á heimilinu hafði semsagt bara búið til eina hálfglataða skúffuköku og reyndi með afsökunartón í röddinni að útskýra hvað væri nú mikið að gera, skólinn sko... og ritgerðin sko... og sko þarna veikindin...
Þegar ég sá að augun voru að byrja að vökna sagði samviskubitna móðirin hressri röddu: "heyrðu! Við reddum þessu" ...en hugsaði: "shit! hvernig í andskotanum á ég að fara að því!"

...og Halelúja...
Thank god fyrir bakarameistarann og internetið! ...ég fann það út að hægt væri að kaupa áprentað marsipan í bakarameistaranum. Það þarf reyndar að vera rúmlega eins dags fyrirvari, eeeen þeir hafa heyrt örvæntinguna í röddinni og ákváðu að "redda mér" eins og þeir orðuðu það.

-Drengurinn fékk glæsilega "Cars" bílaköku
-móðirin skilaði ritgerðinni á réttum tíma ...og lífeðlisfræðiskýrslunni
-allt í svona líka lukkunnar velstandi ...fínasta afmæli ...allir kátir og hressir