Nú náði Skoffínið heldur betur að toppa sjálfa sig í dag. Þegar ég var á leiðinni út að hlaupa kemur hún trítlandi, í miðjum klíðum að maka á sig hvítu rassakremi. Hálf dolla gott fólk! Í hárið og andlitið. Ég skellti henni fyrir framan spegilinn og reyndi eftir bestu getu að sýna henni framá að þetta væri ekki mjög fínt. Hún sýndi hinsvegar enga iðrun og hló hátt og mikið ...gretti sig framan í spegilinn!

...en jæja, ég þurrkaði það mesta og dreif mig svo út að hlaupa og skildi Skoffínið eftir hjá föður sínum.

Við endurkomu mína frá hlaupunum blasir við mér rúmlega eins og hálfs árs gothari! Hún komst semsagt í veskið mitt og fann þar alveg merkilega góðan svartan augnblýant. Hún hefur greinilega eitthvað séð til móður sinnar við snyrtimennskuna, þar sem búið var að gera eitthvað voða fínt og frumlegt skraut í kringum augun ...og auk þess reyndar alla handleggina líka, sem móðirin hefur reyndar ekki mikið stundað.

...ég ætla ekki að segja ykkur hvað var erfitt að ná þessu af í baðinu!